Toen ik tijdens mijn kinderjaren mijn vader foto’s zag nemen met zijn analoge  Polaroidcamera maakte dat meteen een geweldige indruk op me.

Hoe kon iemand met één druk op  de knop een levend beeld tot stilstand brengen? Met de wegwerpcamera’s van weleer kon ik zelf aan de slag en steeds was het spannend als we de foto’s na een paar dagen mochten afhalen: waren de foto’s gelukt? scherp? leuk? Dit hele proces was voor mij zo intrigerend dat ik het toen wist: hiermee wil ik “als ik groot ben” verder gaan.

Toen (veel) later de digitale fotografie eindelijk volwassen werd begon het avontuur pas echt. Vanaf nu kon ik dadelijk de foto’s op het (grote) scherm bekijken. Fotografie fascineert en passioneert me al vele jaren, ik streef ernaar om een bepaalde emotie of karakteristiek vast te leggen…het gevoel dat ik destijds kreeg wanneer mijn vader met de magie van zijn Polaroidcamera een moment voor eeuwig wist vast te leggen.